خرج ۵میلیارد دلار نفتی برای دانه‌ روغنی/ چرا خودکفا نشدیم؟

وابستگی ۹۰درصدی کشور در حوزه روغن و دانه‌های روغنی که سالانه بین ۴ تا ۵ میلیارد دلار درآمد نفتی کشور را به خود اختصاص می‌دهد، خودکفایی در تولید این محصولات را گوشزد می‌کند؛ ولی در این مسیر چالش‌های بزرگی داریم که مهمترین آن ارز ترجیحی است.

– اخبار اقتصادی –

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، خودکفایی کشور در تولید دانه‌های روغنی و روغن خام که بخش قابل‌توجهی از درآمد ارزی و نفتی کشور را واردات این محصولات به خود اختصاص می‌دهد، بسیار مهم است؛ ولی رسیدن به این هدف در کشور ما چالشهای زیادی دارد که مسئولان امر برای حل این مسائل باید فکر اساسی بکنند. در این گزارش به بررسی برخی چالش‌های خودکفایی در دانه‌های روغنی می‌پردازیم.

تولید دانه‌های روغنی در چه وضعیتی است؟

میزان تولید دانه کلزا در سال گذشته ۱۱۰ هزار تن، دانه سویا ۴۰ هزار تن و سایر دانه‌های روغنی ۱۰ هزار تن و در مجموع ۱۶۰ هزار تن بوده است.

سطح زیر کشت دانه‌های روغنی در سال جاری با وجود رشد ۴۷درصدی به ۱۵۵ هزار هکتار رسید که منجر به افزایش تولید در این بخش می‌شود اما در نهایت با نیاز کشور فاصله زیادی دارد.

سطح برداشت کلزا به‌عنوان محصول اول تولیدی در دانه‌های روغنی در سال زراعی گذشته ۸۸ هزار هکتار بود که منجر به تولید نهایی ۱۳۸ هزار تن شد.

در مجموع تولید دانه‌های روغنی در سال جاری افزایش یافته است به‌طوری که در تولید کلزا به‌عنوان دانه روغنی شاخص و مورد هدف از ۱۶۰ هزار تن به ۲۷۵ هزار تن رسیده است اما با وجود این، تولید داخل دانه‌های روغنی در کشور هنوز قابل اعتنا نیست و وابستگی کاملی به واردات روغن و دانه‌های روغنی وجود دارد و تنها حدود ۱۰ درصد مصرف کشور در داخل تأمین می‌شود.

وابستگی ۹۰درصدی به واردات روغن

چندین دهه است کشور وابستگی بیش از ۹۰درصدی به واردات روغن دارد و ۲۰ درصد کل واردات محصولات کشاورزی به‌ارزش سه میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار را این کالا تشکیل می‌دهد.

درحالی که ۹۰ درصد در تأمین روغن وابسته به واردات هستیم اما میزان مصرف روغن نیز در ایران بالاست به‌طوری که با سرانه ۲۳ کیلوگرم در سال دو برابر میانگین جهانی مصرف می‌کنیم.

واردات ۴میلیون تن روغن و دانه روغنی در سال

در سال گذشته تنها ۲٫۷ میلیون تن دانه روغنی و حدود ۱٫۲ میلیون تن روغن خام وارد کشور شده است که ارزش واردات انواع دانه‌های روغنی بیش از ۲ میلیارد و ۴۷ میلیون دلار و روغن‌های خوراکی نیمه‌جامد، مایع و خام بیش از ۲ میلیارد و ۲۸۲ میلیون دلار برآورد شده است، این محصولات از کشورهایی مانند برزیل، روسیه و اندونزی تأمین می‌شود.

افزایش تولید دانه‌های روغنی در سال جاری

محمد جعفری دبیر انجمن صنفی صنایع روغن‌کشی ایران در گفتگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم ابراز کرد: در سال گذشته مجموعاً ۱۶۰ هزار تن دانه روغنی در کشور تولید و توسط صنایع روغن‌کشی خریداری شده است.

وی افزود: در سال جاری با افزایش تولید دانه‌های روغنی رو‌به‌رو هستیم به‌طوری که تنها در بخش تولید کلزا ۲۷۵ هزار تن دانه تولید شده است و تولید سایر دانه‌ها هنوز مشخص نشده است.

دبیر انجمن صنفی صنایع روغن‌کشی با اشاره به اینکه صنایع روغن‌کشی برای واردات دانه‌های روغنی مکلف به خرید تولید داخلی هستند، ادامه داد: نرخ خرید تضمینی دانه‌های روغنی دو برابر دانه‌های وارداتی است اما برای حمایت از تولید داخلی این کار انجام می‌شود.

کمبود منابع آبی و تولید دانه‌های روغنی

با وجود کمبود منابع آبی، خودکفایی در تولید کالاهای اساسی در هر کشوری اهمیت ویژه‌ای دارد به‌طوری که از واژه امنیت غذایی برای تولید محصولات کشاورزی اساسی استفاده می‌شود؛ کشورها هم سعی می‌کنند که وابستگی خود را به دیگر کشورها برای واردات این محصولات کاهش دهند.

درباره اهمیت خودکفایی در تولید کالاهای اساسی از جمله دانه‌های روغنی همین بس که بعد از آغاز جنگ اوکراین و روسیه و اختلال در صادرات کالاهای اساسی به‌یک‌باره، بازارهای جهانی با کمبود و گرانی این محصولات مواجه شد و حتی بر اساس اعلام فائو برخی از کشورهای آفریقایی با گرسنگی مواجه شدند.

مقام معظم رهبری از دیرباز تأکید ویژه ای به خودکفایی در تولید کالاهای اساسی داشته تأکید کردند: «‌نمی‌شود برای محصولات اساسی نگاه به بیگانه داشته باشیم».

مشکلات بزرگ و راه‌حل‌های کوچک

برخی از کارشناسان معتقدند که بر اساس میزان منابع آبی کشور می‌توان ۵۰ درصد نیاز کشور در دانه‌های روغنی را در داخل تولید کرد و میزان خوداتکایی در تولید این محصولات را در کشور افزایش داد.

امروز کشورها برای رسیدن به خودکفایی در کالاهای اساسی و دانه‌های روغنی به‌دلیل نداشتن منابع تولید به‌سمت کشت فراسرزمینی در دیگر کشورها رفته‌اند.

در کشور ما مشکلات متعددی در مسیر افزایش تولید دانه‌های روغنی وجود دارد، به‌عنوان مثال هزینه‌های بالای تولید دانه‌های روغنی در برابر محصولاتی مانند گندم و حمایت بیشتر دولت‌ها از تولید گندم، باعث شده است کشاورزان تولید گندم را به دانه‌های روغنی ترجیح دهند.

از سوی دیگر کشاورزی در ایران به‌صورت خرده‌مالکی است، درنتیجه مقیاس تولید بسیار کوچک است و نمی‌توان تولید اقتصادی و بهره‌وری را در کشور تجربه کرد که قابلیت رقابت با تولیدکنندگان قدرتمند آمریکایی و اروپایی داشته باشند.

دلار ترجیحی مانع اصلی خودکفایی در تولید دانه‌های روغنی

در مسیر خودکفایی در تولید دانه‌های روغنی مانع مهمی وجود دارد که تا این موضوع رفع نشود، امکان افزایش تولید و خودکفایی وجود ندارد که آن نیز اختصاص ارز ترجیحی (۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان) به واردات این محصولات است.

زمانی که محصولات مشابه خارجی با مشوق ارز ارزان‌قیمت و با نرخ پایینی به کشور وارد می‌شود، محصولات داخلی قابلیت رقابت با رانت ایجادشده برای محصولات خارجی را از دست می‌دهند،
این یعنی کالاهای وارداتی ارزان‌قیمت و محصولات داخلی گران‌قیمت می‌شود و در نتیجه صنایع تبدیلی نیز تمایل به خرید این محصولات ندارند و تولیدکننده نیز به‌سمت تولید این محصولات نمی‌رود.

دولت صنایع روغن‌کشی را مکلف کرده است که دانه‌های روغنی را با قیمت مصوب تعیین‌شده توسط خود خریداری کند تا به‌ازای آن سهمیه واردات به صنایع داده شود؛ نرخ خرید تضمینی دانه‌های روغنی دو برابر دانه‌های وارداتی است.

دانه‌های روغنی مشتری داشته باشند خودکفایی به‌راحتی امکان‌پذیر است

علیرضا مهاجر معاون امور زراعت وزارت جهاد کشاورزی در گفتگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم اظهار داشت: شکر (چغندر و نیشکر)، پنبه و دانه‌های روغنی که محصولات صنعتی هستند، بعد از تولید کشاورزان باید یک مرحله فرآوری توسط صنایع تبدیلی به‌روی آنها انجام شود.

وی اضافه کرد: وقتی این ‌محصولات از خارج کشور با ارز دولتی به کشور وارد شود؛ صنایع علاقه‌مند به خریداری این محصولات از کشاورزان داخلی نخواهند داشت، زیرا کشاورزان محصول خود را با قیمت آزاد تولید و در بازار عرضه می‌کنند و در نتیجه صنایع نیز، نیاز خود را از محل واردات با ارز دولتی که قیمت آن نصف قیمت واقعی آن است و محصول ارزانتر از خارج وارد می‌شود تأمین خواهند کرد.

معاون امور زراعت وزارت جهاد کشاورزی ادامه داد: این امر باعث می‌شود هرگونه برنامه‌ریزی برای خودکفایی با شکست مواجه شود، دانه‌های روغنی، کنجاله‌ها، شکر و پنبه‌ای که با ارز ۲۸۵۰۰تومانی وارد می‌شود قیمت پایین‌تری در مقایسه با محصول داخلی دارد که برخی از مواد اولیه و هزینه‌های تولید آن با ارز آزاد انجام شده است.

وی تصریح کرد: درصورتی که برای محصول تولیدی کشاورزان مشتری باشد خودکفایی در تولید پنبه، شکر و دانه‌های روغنی به‌راحتی امکان‌پذیر است اما واردات اجازه این کار را نمی‌دهد.

انتهای پیام/+

 

✅ آیا این خبر اقتصادی برای شما مفید بود؟ امتیاز خود را ثبت کنید.
[کل: 0 میانگین: 0]