بازی دوگانه خاموشی و آلودگی با سلامت مردم/ انتقاد تند مجلس از سوخت نیروگاه‌ها

به گزارش اکوایران، سمیه رفیعی، رئیس کمیته محیط زیست کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست مجلس، در گفت‌وگو با اکوایران در مورد آلودگی هوای تهران اظهار داشت: در حال حاضر سوخت نیروگاه‌ها از گازوئیل غیراستاندارد قطع شده است، اما همچنان برخی از منابع ثابت، کارگاه‌ها، صنایع و کارخانه‌ها از سوخت مازوت استفاده می‌کنند. آخرین مطالعات مربوط به آلایندگی کشور، موسوم به سیاهه انتشار، نشان می‌دهد که منابع متحرک (مانند وسایل نقلیه) عامل اصلی آلودگی هوا هستند.

وی بیان کرد: اگر قرار است اقدامی برای کاهش آلودگی هوا صورت بگیرد، باید تدابیری برای این منابع اندیشیده شود. کیفیت موتور خودروها باید ارتقا یابد، خودروهای فرسوده باید از چرخه حمل‌ونقل خارج شوند و کیفیت سوخت اختصاص‌یافته به حمل‌ونقل بهبود پیدا کند. راهکارها کاملاً مشخص است.

رفیعی با انتقاد از مدیریت کنونی گفت: اینکه ناتوانی مدیران در تأمین سوخت برای نیروگاه‌ها و منابع ثابت به نام دغدغه محیط زیستی توجیه شود، پذیرفتنی نیست. در فصل زمستان مصرف برق کشور در حدود ۴۵ تا ۴۶ هزار مگاوات برآورد می‌شود، در حالی که در تابستان این مصرف تقریباً دو برابر می‌شود. با وجود این، دولت هنوز نتوانسته مصرف کنونی را به‌درستی مدیریت کند. نمی‌دانم چه برنامه‌ای برای تابستان در نظر دارند.

این نماینده مجلس ادامه داد: متأسفانه در گذشته قصورهایی در فرآیند مدیریتی داشته‌ایم. نیروگاه‌ها باید نیاز خود را به‌موقع اعلام می‌کردند و ذخیره‌سازی لازم صورت می‌گرفت. این قصور مدیریتی قابل‌پذیرش نیست. نمی‌شود مردم را بین دوگانه خاموشی یا آلودگی قرار داد. قانون وظایف دستگاه‌ها را به‌صراحت مشخص کرده و باید در این سال‌ها اقداماتی انجام می‌شد.

وی در مورد موضوع فرونشست زمین افزود: برای دشت‌هایی که دچار فرونشست هستند، یا مناطقی که کاهش آب‌های زیرزمینی داشته‌اند، در برنامه هفتم توسعه تکالیف مشخصی در نظر گرفته شده است. دولت موظف است بارگذاری‌های خود در این مناطق را به‌صورت حساب‌شده انجام دهد و پیش از هر اقدامی هماهنگی‌های لازم را انجام دهد. با این حال، در بودجه هنوز هیچ بندی از این برنامه محقق نشده و توجه جدی به مسئله فرونشست نشده است.

رئیس کمیته محیط زیست تأکید کرد: دولت‌ها باید بدانند که آب یک کالای حکمرانی و یک سرمایه استراتژیک است، نه صرفاً یک منبع درآمدزایی. با آب باید با نگاه حکمرانی برخورد شود و درآمدزایی از فروش آب نباید اولویت اصلی باشد.