در مذمّت عوارض اجتماعی و روانی کنکور
یکی از چالشهای جدی که دانشآموزان در مسیر کنکور با آن مواجه هستند، فشارهای روانی و اضطرابی است که از سوی برخی مدیران و کادر آموزشی به آنها تحمیل میشود.
این فشارها نه تنها به کاهش کیفیت یادگیری منجر میشود، بلکه تأثیرات منفی بر سلامت روانی و جسمی دانشآموزان خواهد داشت.
مدیرانی که صرفا به دنبال کسب آمار قبولی بالاتر برای مدرسه خود هستند، غالباً فراموش میکنند که هر دانشآموز، یک فرد منحصر به فرد با نیازها و استعدادهای خاص خود است. رویکردهای سختگیرانه و ایجاد جوّی سرشار از استرس، نه تنها انگیزه موفقیت علمی را کاهش میدهد؛ بلکه ممکن است باعث بروز اضطرابهای شدید و حتی افسردگی در نوجوانان شود. گاهی قربانیان این وضعیت، به خدمات روان شناسی و حتی روان پزشکی نیاز پیدا می کنند و درمان های دارویی و غیر دارویی، اجتناب ناپذیر است.
به جای این فشارها، بهتر است مدیران و معلمان به ایجاد محیطی حمایتی و تشویقکننده بپردازند. با توجه به اهمیت سلامت روانی دانشآموزان، ضروری است که روشهای آموزشی و ارزیابی تغییر کند و به جای تمرکز بر آمار، بر روی رشد شخصیت و توانمندیهای فردی دانشآموزان تأکید شود.
فشارهای غیرضروری بر دانشآموزان، فقط به این نوجوانان آسیب نمیزند، بلکه میتواند تأثیرات منفی بر کل جامعه نیز داشته باشد. زمانی که دانشآموزان تحت فشار مداوم قرار میگیرند، ممکن است به جای تمرکز بر یادگیری و رشد علمی، تمام انرژی خود را صرف نگرانی و اضطراب کنند. این مسأله میتواند منجر به کاهش خلاقیت و ابتکار در آنها شود و در نهایت جامعهای کمتر خلاق و نوآور را به وجود می آورد.
همچنین، باید به نقش خانوادهها در این فرآیند توجه کنیم. بسیاری از خانوادهها نیز تحت تأثیر شرایط اجتماعی و فرهنگی، انتظارات بالایی از فرزندان خود دارند. این انتظارات به تشدید استرس و اضطراب در دانشآموزان منجر می شود. بنابراین، لازم است که خانوادهها نیز درک کنند که موفقیت فرزندان، فقط در قبولی در کنکور و آن هم رشته-دانشگاه های خاص منحصر نمیشود و هر فرد، باید مسیر خود را پیدا کند.
برای ایجاد تغییرات مثبت در این بخش، نیازمند همکاری بین تمامی ذی نفعان هستیم: مدیران مدارس، معلمان، خانوادهها و حتی نهادهای دولتی. باید تلاش کنیم تا فرهنگ یادگیری را تغییر دهیم و به جای تأکید بر رقابتهای شدید، بر روی همکاری و حمایت از یکدیگر تمرکز کنیم.
بهتر است به جای تزریق اضطراب به نسل نوجوان، دست در دست هم دهیم و محیطی سالمتر و حمایتیتر برای یادگیری فراهم کنیم.
امیدوارم که با تغییر نگرشها و رویکردها، محیطی سالمتر و مثبتتر برای یادگیری و رشد نوجوانان فراهم شود.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0