اهمیت شفافیت در قراردادهای تجاری

عدم شفافیت در مفاد و بندهای قراردادی، بی‌شک می‌تواند منجر به تفسیرهای متناقض و حتی در پاره‌ای موارد، بروز اختلافات لاینحل میان طرفین شود. برای پیشگیری از ایجاد این مشکلات، توصیه می‌شود که طرفین پیش از تنظیم و امضای قرارداد، از مشاوره‌ی حقوقی تخصصی بهره گرفته و حتماً نسبت به شروط شبهه‌دار و بندهای نامفهوم قرارداد، حساسیت منطقی و معقول نشان دهند. 
بدیهی است که پای‌بندی به اصل “شفافیت” در قراردادها، علاوه بر افزایش اعتماد میان طرفین، هزینه‌های حقوقی ناشی از مراجعه به دادگستری و یا دیگر مراجع حل اختلاف را نیز کاهش می‌دهد.
شفافیت در قراردادها، می‌تواند به‌عنوان عاملی کلیدی برای کاهش ریسک‌های اقتصادی و حقوقی در روابط تجاری شناخته شود. یکی از ابزارهای موثر در این زمینه، استفاده از زبان ساده و قابل فهم در تدوین بندهای قرارداد است. اصطلاحات پیچیده و مبهم حقوقی(که متاسفانه بسیار هم متداول است)، نه‌تنها درک طرفین را از متن قرارداد دشوار می‌کند، بلکه در صورت بروز اختلاف، تفسیرهای متعدد و گاه متضادی را به‌دنبال خواهد داشت.
همچنین، پیش‌بینی راهکارهایی مانند نحوه‌ی حل‌وفصل اختلافات، شرایط فورس ماژور، و مکانیزم‌های تعیین خسارت، می‌تواند از تبدیل یک چالش سبک به یک بحران سنگین جلوگیری کند. برای دستیابی به شفافیت مطلوب، توصیه می‌شود که افزون بر بهره‌گیری از مشاوره‌ی کارشناسان حقوقی، از الگوهای استاندارد قرارداد بهره گرفته و تطابق بندهای آن با قوانین حاکم اطمینان حاصل شود.
حقیقت این است که عنصر “شفافیت”، نه‌تنها یک ارزش حقوقی، بلکه بستری برای توفیق در ایجاد روابط تجاری سازنده و پایدار خواهد بود. بنابراین، دقت در توضیحات زیر به منظور فهم بهتر مساله، قابل توجه است‌.